Panpalarım 28 yaşında avukatım. Üni 2den beri sevgiliyiz. Yazın nişanlandık. Baharda evlenecektik. Bu sabah annemle kahvaltı yapıyorduk nişanlım da vardı. Annem torun görmek istediğini söyledi. Tek isteği bir torunu olmasıymış. Sonra nişanlım kötü oldu. Diğer odaya gitti baktım ağlıyor. Niye ağlıyorsun dedim çocukken hastalık geçirdiği için çocuğu olamıyormuş. Bunu da beni çok sevdiği için söylememiş. Annem de bunları duyunca çok sinirlendi bu kızla olmaz dedi. Evden kovdu nişanlımı. Zaten araları fazla iyi değildi. Ben de nişanlımı alıp çıktım evine gittik şimdi uyuyor ben de size yazdım başka arkadaşım yok nolur akıl verin. Anneme çok kızgınım bir daha da görmem yüzünü. Ne var yani çocuk aşktan önemli mi? Evden kovacak ne vardı? Ağlıyorum panpalarım bu hallere düşecek adam mıydım