annesini balicilere öptürenlerin başlığı

kahvaltı falan yaptık. sonrasına film izledik derken falan akşam oldu babam geldi. babama sarıldım epey konuştuk. gece olunca yatmaya gittik. sibelle babam gitti odasına bende onları dinlemeye başladım. saat 1 falandı. odadan sesler geliyodu. belliydik sevişiyolardı. acayip azmıştım. babamı kıskandım o an sanki. odaya yaklaşmayada zütüm yemiyordu. babam giber atardı beni. ama illa bakıcaktım. aklıma bir plan geldi. odaya kamera koysam diye ama bunada zütüm yemezdi. oturdum yattım. böyle öyle üç gün geçti ve babam tekrar seyahete çıkacaktı. ama çıkamdan önce bizim böyle anlaştığımzıı görünce adamda sevindi. giderken mutlu gitti. çünkü artık gözü arkada değildi. ikimizde mutluyduk. oysa bilse karısına yavşadığımı ebemi giberdi. haklıydıda. babam gidinde ben sibelle dışarılara çıkmaya başladım yine. artık epey yakın olduğumuzdan özel heşeyi konuşuyoduk. bana okuldan kız varmı demeye falan başladı. bende utanır gibi oldum ama yok sibel abla dedim. neden diye üstelemedi. ama yakışıklı çocuksun dedi git partilere falan katıl dedi ne partisi vardıki ortaokulda sanki lise veya üniversieydi ama o zaman düşünemedim bunu neyse falan derken bunla sinemaya gittik yine. o ara hüzünlü bir film vardı. dram. babam ve oğlum gibi br film. yabancı ama. film tamamen dram. bu sibel bilmiyormuş olayın yetim bir çocuk üzerinden gittiğini. ben o an tüm cinsellik düşüncelerini bıraktım annemi düşünmeye başladım yine. bilerek yaptı sandım sibel. filmi tam hatırlamıyorum ama ağladığımı biliyorum. ağladığımı görünce sibel hemen çıkalım dedi. özür dilerm ben eğlenceli falan aile filmi sandım dedi ama tabi ben inanmadım bilerek yaptı dedim ve yine tavır aldım tüm pis düşüncelerimi unutarak. bu sırada bize almanyadan kuzenim geliyodu. erkek. benden büyüktü ama oynadı benimle dedim. ama o gece yine eskisi gibi hep ağladım. gelecek olan kuzeniminde annesi vardı dedim. neden benim annemi aldın diye allah bile kızmıştım. boğazıma bir şey oturdu yutkunamadan deli gibi ağlıyodum. gözlerim kıpkırmızı olmuştu. bian için içimdeki tüm sapık fanteziler yok olmuştu ve tamamen saf bi yetim çocuk olmuştum. annem olsa benden nefret eder dedi. şu halimi görse kesin beni sevmez sibel gibi davranır dedim. ama annem yokki benim dedim. sokakta herkes annesiyle el ele gezerken ben evde atari oynayıp tv izlemekten kilo almıştım. üşütüceksin yere basma diye azarlayan bi anne figürü hiç olmadı hayatımda. o yüzden sibele yine kin beslemeye başladım annem rolüne geçtiği için ve annemin resmine sarılıp ağlayarak uyudum bir hafta boyunca.