Dedi ve önüne dönüp kağıtları tek tek yazmaya başladı. O yazarken bizde bize verdiği duayı ezberlemeye çalıştık. O korkuyla olsa gerek normalde 15 dakikada ezberleyemeyeceğim duayı 1 dakiaka sürmeden ezberledim. Hala da ezberimdedir. Millet ezberlemeyi bitirdiği sırada hoacada yazdığı kağğıtların tümünü ikiye katlayıp her birimize ikişer tane olarak dağıttı. Daha sonra ortayı açmamızı söyleyip mumları ikişerli ikişerli çember oluşturacak şekilde sıraladı. Herkesi önüne iki mum düşecek şekilde oturttu. Herkes oturduktan sonra dönüp:
+ Ben ‘’……… ………………’’ dedikten sonra herkes iki elinde tuttuğu kağıtları hareket eden mumlara zütürüp yaksın. Ancak o zamana kadar kimse ses çıkarmasın. Eğer 26 mumun hepsi hareket ediyorsa kağıtları saklayın ve benim onları geri gönderebilmem için dua edin deyip ışığı kapattırdı. Önce tütsüleri bir müddet sonrada tüm mumları tek tek yaktı. Heyecandan elim kolum titriyordu. Mumların hepsinin hareket etmesi demek tüm dertlerin yeniden başlaması demekti. Hoca Hasan dedenin yanına oturup dünkü yaptığı ritüeli tekrarladı. Kafasını kaldırıp bugün ibranice olduğunu öğrendiğim bişeyler bağırmaya başladığında mumlar hareketlenmeye başlamıştı. Pür dikkat yükselen mumları izliyordum. O an içimden sevinç çığlığı atmak geçti kenndimi zor tuttum. Evet hepsi yükselmemişti toplam 23 tane mum hareket ediyordu. Hocada farketmiş olmalı ki sesini daha da arttırdı