bu günler birbirini kovaladı recebe olan kinim an ve an arttı. her gün söverek gitmeye başladım burgerkinge. yine sabah bir gün işin ortasında. saat 2 falan en yoğun zamanlar bilirsiniz. kola kolileri boşalmış ve içeçekde ekgib varmış. ameleyiz ya bana kakaladılar bu işi de. nerden alacam nasıl yapacam bilmiyorum ki. kola hazneleri ortak sanırım ya da yanyanaydı onu şu an net hatırlayamıyorum. bakıyorum nasıl bi mekanizma amk diye. koridora yakın yerde olduğundan pek kimse de olmuyor. ben olayı çözmeye çalışırken bi baktım yan kapıdan o huur çocuğunun kız arkadaşı çıktı. bunlar kolaları kutuyla mı ne veriyorlar galiba 1 tane falan 24 lü kutu kalmış gibiydi. baktı oraya bi. sen napıyorsun burada dedi hafif tebessümle. dedim böyle böyle pek bilmiyorum da kuru depo diye biyerden almam gerekiyormuş nasıl gidebilirim falan dedim. dur dur sen gidip tekrar sorma ben de inicem zaten şunlar şunlar bitmiş gidelim hem sana öğretirim dedi. dev gibi bi asansörle alt kata iniyoz ama asansör komple parfüm koktu. o kadar büyük asansörü hele ki bi yemek yerinde çalışırken nasıl kokutmayı başardın amk dedim içimden. ufaktan da tahrik olmadım değil açıkçası. zaten teni görseniz bembeyaz nerden bulmuş bu arabı dersiniz. göğüsler orta derece ama süt gibi belli ki. beyaz ten pespembe amcık hayal edince bile hoş oluyor insan panpalar