not: yazdıklarınız entryleri okuyorum beyler. ve inanmayan her kişiyi gördüğümde recep binine olan kinim onunla yaşanan diyalogları hatırlıyorum hala sinirim tepeme çıkıyor.
konuya döneyim ben buz gibi odada kız ve ben malzemeleri toplayıp tekrar asansöre geçicez. korkuyorum sanki yüzümde gibiştik yazıyor diye. neden bu kızla indim ben aşşağıya neden gibişmişiz gibi suratım kıpkırmızı. boş yere suçlanmaktan korkuyorum dıbına koyim. bu kafamdaki düşünceler gün boyu geçmedi. asansörden yukarı çıktık, hiçbişey olmamış gibi o kendi bölümüne ben kendi bölümüme eşyaları dizip geçtik. recep binini aradı gözlerim direk. baktım orda sırtı dönük. tam ortadaki köfte pişirme bölmesinin orda takılıyor. hah süper diyip boş biyer bulup orada tavukburger yapmaya geçicektim ki. binin zütünde gözü var sanki beni bekliyormuş gibi. nerdesin lan bin dedi bana. bu bi abartma değil beyler bildiğiniz bin dedi. yani bu adam sürekli benle böyle konuşuyor bazen bin gibi ağır kelimelere kaçabiliyor. bin bişey mi dıbına koduğum diyebilirsiniz ama yarın öbür gün bi işte çalışırken size mal deseler gücünüze gidiyor. çalışmayan pampalarım anlar beni ilerde.