herşey sabah kahvaltısında yediğim bozuk yumurta ile başladı. akşam kız istemeye gidecektik oysa ki, insan yemesine içmesine dikkat eder değil mi. zaten gün içerisinde zbam zbam diye patlattığım osuruk bombaları kız isteme töreninde de zütümün ağzına dayandı. kız tarafı 8-10 kişi bizim taraf ta nerden baksan o kadar, nerden bilecekler ki dedim ve oturduğum 3lü beyaz koltuğun minderini susturucu olarak kullanıp fısssss diye saldım ama fısss'ın arasında plak plak diye züt yanağı alkışlatan cinsten ses te geldi. en başta umursamadım ancak zütümün ağzı yanıp ufak bi ıslaklık hissedince beynimden aşağı kaynar sular döküldü. evet biliyordum ki birazdan bir kaos ortamı oluşacak, çok geçmeden acı bir koku etrafı saracaktı. neredeyse 1.23 milisaniyede koku burnuma ulaştı. koku, adeta bir tornado bulutu gibi ilerliyor kapsadığı cell alanında bulunan kişinin yüz ifadesi değişiyordu. neyse ki kız tarafının yüzünde "kesin bizimkilerden biri yapmıştır" ifadesini görünce içim birden rahatladı. bizim peder kızı isteyip karşı taraf verdik diyene kadar zütümü bir mikron bile oynatmadım. veda vakti geldiğinde herkes yerinden kalkarken biraz oyalanıp görüş açılarını kapatarak kahverengi tak lekeli koltuğu muslera gibi gizledim. bizi uğurlamak için herkes hall'a toplanınca "aaa telefonumu unuttum hemen geliyorum" deyip salona koştum ve bir anda minderin taklu tarafıyla temiz tarafını altüst çevirdim "arasına düşmüş hay allah" deyip bir hışımla geri kaçtım. evden çıkınca babama anlattım arabaya oturtmadı amk, utancımdan otobüse de binemedim, eve kadar yürüdüm 3 km.