Benden bir beklentisi yoktu. Benimle evlen demiyordu. Ama anne olmayı çok istediğini laf arasında sıkıştırıyordu. Bu mesajı almamak konusunda ısrarcıydım. Artık öpüşmek, dokunmak sıradan bir hal almıştı. Şirkettekilerden gizliyorduk tabiki. Bir süre evime davet etmeyi düşündüm ama her defasında erken olduğu kanaatine vardım.

Dokunuşlar erotik bir hal alıyordu, kalp atışlarını ve nefesini her hissettiğimde kendime hakim olmak zorunda kalıyordum. Sonunda kulağına fısıldadım, seni istiyorum. Ben de seni dedi. O akşam seviştik. Mükemmeldi her şey. Saat 8 de gitmesi gerekiyordu. Gitmesini istemiyordum. Saat sekiz bizim külkedisi masalımızın bittiği saatti. Hiç hoşuma gitmiyordu ama elimden bir şey gelmiyordu.