Tekrardan. Dokundu be beyler. Son sahnede gözlerim buğulandı. Böyle bir atadan geliyoruz. Ömrünün 36 yılı at üstünde geçen ve at üstünde ölen Kanuni'miz var. Çağ açıp çağ kapatan Fatih'imiz var. Onlarca yıllara sığmayacak fetihleri ömrünün çok kısa yıllarına sığdıran Yavuz'umuz var. Hoşgörüye, hakka hukuka, ilime, insana önem veren evliya sıfatında padişahlarımız var. Gözü kara, dürüst, çalışkan halkımız var. Canını hiçe sayıp bizler için üzerimizde yaşadığımız topraklar için savaştılar. Yaşadığımız bir vatan varsa onlar sayesinde. Peki ya bizim neyimiz var? Gözünü para hırsı bürüyen, hak hukuk bilmeyen, hırsızlığı normalleştiren, dini suistimal eden, kendi fikri dışında olanı ezen, tembelleştiren, ilim yoksunu, pembe dünyalarda yaşayıp kendini dünyanın merkezinde gören, çözüm üretmeyip sorun üreten, üretmediği soruna da çözüm bulmayan yöneticilerimiz var. Bir tarafı lüks yatlarda branç yaparken bir tarafı evine ekmek bulamayan halkımız var. Bu ekonomik farkın çok fazla olmasından doğan hırsızlık, tecavüz, gasp, cinayet, fuhuş gibi gayri ihtiyari olaylar var. Gençleri bilinçsiz, tembel yetişen bir nesil var. Neydik ne olduk diye tam da bu nokta da deniliyor işte. Söylenecek çok söz var da sığacak satırda yok artık. Siz beni anladınız. Aynı konulardan açılan başlıklarda da gayet ortada bu durum. Neydik ne olduk derler ya tam da neymişiz ne olmuşuz diyorum. Arada sırada böyle tarihi hatırlamak güzel oluyor, insana geçmişini hatırlatıyor. insana tekrar bir azim veriyor, çalışma sevgisini artırıp bilinçli yaşamaya yöneltiyor. Ve hâlâ bir şeyleri unutmayıp ara sıra gaza gelen kardeşlerimiz olarak bu da bizim savaşımız olsun... Çalışalım, anlatalım, öğrenelim, hak hukuk bilelim, hoşgörülü olalım, yardımsever olalım, ezilenin yanında olalım, bazı değerleri unutmayalım aktaralım. Aktaralım ki bizden sonraya da hâlâ yaşanılabilecek bu güzel duygulardan kalsın. Geceniz iyi olsun eyvallah..