Deniz hiç bölmeden dinlemişti beni, derdimin gönül işi olduğunun farkındaydı belki de en başta fakat sonunun bu kadar kötü olduğunu bilemezdi,
Kim bilebilirdi ki?
Kim yaşardı ki?

Böyle acıları..

Deniz biraz kaskatı kesilmiş, fazlasıyla durumdan üzülmüştü, acıma ortak olmuştu, anlamıştı o benim ağzımdan çıkan bir cümleden her şeyi
Dilim konuşmasa gözlerim anlatırdı zaten yüreğimde ki acıyı, tüm bedenimi sarmıştı hissettiğim duygular fazlasıyla...

Deniz- Başın sağolsun, çok üzüldüm, eminim ki atlatacaksın

Demişti buğulanan sesiyle

Kafamı hafifce aşağı eğip teşekkür etmiştim, anlatmazdım aslında kimseyi yaşadığımı, anlatamazdım kii
Ama Deniz ' in söyledikleri samimi gelmişti, belki de benim içimi dökmeye ihtiyacım vardı yeniden..