başlığı görenlerin kafasında bazı önyargılar oluşmasın diye bir kuple kendimden söz ediyim. Kadıköy'de bayan ayakkabı mağazası işleten bi panpanızım yani asosyallik falan aştım bunları iş gereği, her neyse..

bugün saat 10:30 gibi apple çağrı merkezini aradım, bataryayla ilgili sorun yaşıyorum amk telefonunun sarjı yarım gün giderken iyi diyoduk şimdi zütünden kabloyu çekince kapanıyo, bağlandım müşteri temsilcisine.

-ben merve size nası yardımcı olabilirim?

ya günde 400-500 ayrı kızla konusuyorum iş gereği ben böyle ses duymadım daha önce amk nası tarif etsem bilemiyorum çok cocuksu geldi ilk önce, yanlış yeri aradığımı falan düşündüm.

sonra alıştım o kadar cıvıl cıvıl bi ses ki, sanki o konuştukça bulutlar yerini güneşe bırakıyo, sanki dünya daha güzel bi yer oluyo amk, abuş gibi dinliyorum kızı şapşal şapşal gülüyorum ne hikmetse, pek bilgisi de yok işe yeni girmiş o kadar acemi destek konusuna, bitti konuşma 6 dk oldu susup birbirimizi dinliyoruz yeni sevgililer gibi, tabi o kapatamıyo ben kapatmadan biliyorum bunu o yüzden kapatmıyorum bende, konu dışında sorular sormaya başladım buna gene telefonla ilgili tabi, baya samimi konuşuyoruz sanki 10 yıllık arkadaşız, laf arasında bi iki minik espri yaptım olm nası gülüştür bu telefonu kulağa öyle bastırıyorum ki tek bir tınısı kaçmasın gülüşünün diye, ulan diyorum kesin güzeldir bu kız sesinden belli en fazla 20 yaşında, e mailimi aldı oraya anket yollucakmış konuşmayla ilgili memnuniyet anketi tamam dedim istemeye istemeye kapattım telefonu, telefon kapandıya beyler içime bi boşluk oturdu 20 dk önce tanımadığım, varlığından bile haberimin olmadığı kızı düşünmeye başladım, bi el atında görsün okusun bunları mutlaka giriyodur sözlüğe, ahh keşke diyorum başka yerde başka zamanda tanışsaydık merve, seni sebebsiz, mantıksız ve çok saçma bi şekilde seviyorum amk yüzünü bile görmedim ama nedense seviyorum seni...