Dusunur... Kendi kendine anilarini paylasir.. sonra kendine gelir. Hayatta kaybetmemesi gereken ruhunu kaybeder. Mutlu insanlarin icinde dolanip ne yapacagini sasirir. Sevmek, beklentiler = kaybetmektir. Rakinin olmadigi bir dunya secersin, birini seveyim bir ise gireyim , birseyleri duzelteyim dersin. Duzelmez hic bisey daha cok icersin.
Hayaller kurarsin. Butun hucrelerinin icinde birinin dolastigini hissedersin. Kendinden baska biri olursun bazen.
Oyle hayal falan kurmayacaksin arkadas. Sonra bunu anlarsin. Hayal kurunca gercekler sana oyle bir koyuyor ki koydugu ile kaliyorsun. Kendi karanlik dunyanda kaliyorsun.
Hayalinde seni seven birini yaratiyorsun.
Yaratmakla kalsa tamam diyecemde, her gece olmayan birinin kokusunu gozlerini ariyorsun. Olmayan biriyle yasayip olmayan biriyle konusuyorsun. Yalnizliktan cildirip hayallere sariliyorsun. Sonrasi malum. Doktor doktor gezip bir torba antipgibotik ilaca mahkum kaliyorsun. Ama ilacta nedir. Sen devayi yine raki da ariyorsun...