O zamanlar daha 7 - 8 yaşındaydım
playstation alamadık belki ama kasetli aterim vardı hep üzerindekilere aldanıp kasetlerini almak için para biriktirirdim.
O benim en sevdiğim oyuncağımdı.

Bir gün en yakın arkadaşım onu istedi senden önemlimi lan al evde oynarsın dedim 1 günlüğüne vermiştim. Sevinerek aldı zütürdü ben de onun mutlu oluşunu izledim.
Ertesi gün geldi ve dün gece yere düşürdüm kırdım der demez bağırmaya başladım ağlamıştım ve kavga ettik hem de çok büyük bi kavga herkes şaşırmıştı benim o tepkime normalde önemsemem öyle şeyleri üstelik en yakın arkadaşımdı.

O günden sonra hiç konuşmadım barıştırmak istediler sürekli yan yana olurduk ama konuşmazdık bakışırdık ama konuşmazdık eskisi gibi.

aradan 3-4 sene geçti playstation almış babası ve onun en çok istediği şeydi o. daha kutusundayken getirip bana verdi al bu senin olsun dedi. tabi o zamanlar saftık ben bu sefer ağlayarak kapıyı kapattım ve odama çıktım nasıl ben bunca zaman böyle yaptım da konuşmadım diye ağlıyordum sonra aramız düzeldi.

ama onun bilmediği bi şey vardı ve bunu geçenlerde ona söyledim aradan 15 yıl geçmesine rağmen bu konu açıldı ve;

' Kavga etmemizin sebebi kırılması değildi bizim bir tane daha alacak paramız yoktu ' dedim.

O da bi şey diyemedi bende birbirimizin gözleri doldu kafasına vurdum ve iki dost sarıldık.