Hastaneye varır varmaz nur'un yanına koştum. Midesi ile ilgili bir şey varmış o zaman söylemişti de hastalığını unuttum. Neyse karnı acıkmıştı gittim bir şeyler aldım bende kendime çay aldım oturdum. Nur da abisini çok sever. Niye kimse yok yanında dedim yemeğini bıraktı gözleri dolmaya başladı abimi aradım gelemem dedi. Annen? Dedim o da gelemem dedi. Baban? Dedim o da aynı şeyi söyledi dedi. Peki arkadaşların nerde sen okulda değilmiydin dedim. Evet okuldaydım rahatsızlandım ambulans çağırdılar arkadaşlarımı çağırdım hepsi de bizim derse girmemiz lazım dediler gelmediler dedi ve ağlamaya başladı. Dayanamadım beni ne kadar pişman etse de seviyordum onu öyle görmeye dayanamadım sarıldım ağlama dedim. Bir süre ağladıktan sonra kendine geldi arkadaşlarını aradı. Neredesiniz ben hastanedeyim hiç biriniz yanıma gelmedi dedi. Arkadaşları da biz çarşı da geziyoruz dediler nur sinirlendi telefonu kapattı yine ağlamaya çalıştı arkadaşlarına kızıyordu. Bende teselli etmeye çalışıyordum. Gözyaşlarını sildi bana teşekkür etti iyi ki yanımdasın dedi. Yanına geldiğimi de kimseye demememi istedi bende kabul ettim. Geri yemeğini bitirdi doktorunun yanına gittik iki gün sonra ameliyat olacağını söyledi. Beraber hastaneden çıktık otobüse bindik. Nur kendine gelmişti artık konuşmak istiyordum. Beni sevip sevmediğini öğrenmek istedim yine seviyormusun dedim seviyordum dedi o ne demek dedim bunu sonra konuşalım şimdi hiç iyi değilim dedi. Diğer gün oldu yine konuşuyorduk birden nur'un telefonundan kimsin diye mesaj geldi cevaplamadım şaka sandım. Bir daha kimsin diye mesaj gelince abisi mi acaba dedim kendi kendime. Ben cinseddineokatan dedim sen kimsin dedim. Ben Nur'un abisi dedi. Aha şimdi hapı yuttuk dedim. (abisi ilişkimizi bilmiyordu)