Sabah arayip opucukle uyandirmalar, ses kayitlari, video, resim vesaire derken bir haftada whatsapp doldu tasti, telefonda yer kalmadi. Bi gun oturdum dusundum saka maka ben hoslaniyorum bu kizdan diye dusundum. Ciddi ciddi hoslanmayada baslamistim. Ama istemiyordum bunu, cunki finali biliyordum, tum spoilerlari okudugum dizi film gibi birseydi bu. Ikimiz kitap karakteri bense kitabimizin hayrani olan bi okurdum sanki. Disardan herseyi goruyor farkina variyor ama duygularima engel olamiyordum. Yani sonunda uzulecek taraf ben olacaktim, buna adim gibi eminim arkadasim, ama sonunda selale oldugunu bildigim nehirde kanoyla son hiz kurek cekiyordum. Bir turlu engel olamiyorum kendime. Aramizda hic seni seviyorum senden hoslaniyorum benimle cikarmisin gibi ergence seyler gecmedi ama birkaç hafta olmadan sevgili olduk ister istemez. Bunun ben de o da farkindaydik. Bi yandan acayip mutluyum ote yandan uzulecegimi bildigim icin huzursuzum. Cok garip bi duyguydu bu. Sözlüğe şu sıralar pek giremesem de 3 yillik 5 yillik iliski yasayip kiz beni aldatti gibi konulari gorup okuyor ve uzuluyordum. Bunlar gercek seylerdi. Basima gelsin de istemiyordum.