1. 1.
    0
    Fazla sozluge giren biri degilim ama dertlesmem gereken biri lazimdi. Bende buraya yazmayi dusundum. Kisa anlaticam yoksa uzun uzun anlatirsam sabahlariz. Bir kiz var. Adi B. Lise 2 de ikinci donem geldi. Hocamiz o gunun kizginligiyla yerleri degistirme karari almisti. Tabi bilirsiniz herkes en yakin arkadasiyla oturuyo yan yana. Ben de Y. adinda bir arkadasimla oturuyorum. Neyse hoca yerleri degistirirken benim yanima bu kiz dustu. Tabi ben baya kufrettim hocaya. Kiz hic konusmuyo hic bi soz soylemiyo. Kendini kitap okumaya vermis bir sekilde okulda takiliyo. Ben de derslerde konuscak kimsem olmadigi icin kizla muhabbet etmeye calisiyorum. Kiz sozlerime kisa cevaplar vererek gulumsuyo. Ben de zaten gunler gectikce bunun gülüşüne vuruldum. Kiza bisey caktirmiyorum falan. Artik bende can sıkıntısından yapcak bisey yok diyerek okula kitap getirmeye basladim. Biz boyle yan yana kitap okuyoruz (derslerde dahil olmak üzere). Neyse iste lafi uzatmaya gerek yok. Bu kizin dilini acmayi basardim ve artik konusmaya basladi ama sadece benimle konusuyo. Bende tabi bu duruma icten ice seviniyorum. Siniftaki he
    ···
   tümünü göster