Ve tekrar yola koyulduk... Sabah yanlışlikla eli değdiği koltuk sapina sanki sahip olmak istiyordu.. gizli gizli elimi tutuyor uyumuş gibi yapıp boynuma ufluyor bana urfadayken izmiri yaşatıyordu..her yalnız kalisimizda bir buse alıyordum. Ama en ateslisi urfa kalesi olmuştu. Bilen vardir. urfa kalesi çıkmak için 400 metre yokuş çıkıyorsun inmek için ister geldigin yoldan ister direk balikli göle çıkan gizli tünelden inersin.biz o tünele girdik. gelen giden yoktu.. kalplerimiz şahin knin buz gibi bullugunu yiyen kadın gibi delicesine atıyordu. evet 1000 sene önce kralların prensesleri vezirlerin kraliçeleri gibtigi yerde kendi mevkiisine gore kraliçe olan bir ev ablasını tünelin dar ve buz gibi duvarına dayayip deli gibi opuyordumm. eteğinin altında elimi sıcacık amcigina goturdum... keban barajını aktif hale getirecek kadar am suyu salgiliyordu... yukardan gelen ayak sesleri mutluluğumuzu bir kez daha bozmuştu...