Uyandığımda bi küvett... heheh. Mis gibi bir yataktaydım beyler. Gözlerimi ilk açtığımda otelde olduğumu düşündüren oda, düşük bir çift kişilik yatak, yetmiş iki ekran olması ve gri rengiyle ünlenmiş son model tüplü bir televizyon, odaya sahip olan kahverengi rengini bejleştirecek kadar beyaz, küçük bir çalışma masası ve yatağın hemen sağındaki duvara çivilenmişcesine duran eski bir gardolapla bana otelde değil, pansiyonda olduğumu farkettirmişti. iyi de ne alakaydı moruk? Hayır nakit para da yoktu yanımda. Allah allah... En ufak bir utanç duymadan donla çıktım odadan. Koridor gibi bi’ yer var ama bi gibime de benzemiyor yani. Kırmızı halıfleksle kaplanmış zemin, topu topu on metrekarelik alana sığdırılmış üç kapı ve en solda bükülerek aşşağıdan yukarı çıkan ahşap bir merdiven. Lan dedim şu üstümü başımı bi giyineyim de aşşağı ineyim amk. Hayır dün olanları da az çok hatırlıyordum. Minibüsü, rakıyı, kusuşumu. Hafızamdaydı hepsi. E dıbına koyim tamamda benim evde uyanmam lazımdı yani. Ne işim vardı pansiyonda? Pantolonu bacağıma geçirip, kazağıma yöneldim. Lan üstüme başıma gelmesin diye özellikle ileriye kusmaya çalışmama rağmen kazağımın yakası leş gibi kusmuk kokuyordu. Dedim bari üstüme montu giyeyim de kapatayım önünü, kül kokuyordu o da. “Harbi ya dün gece koka koka içtik karının yanında, çok ayıp oldu”. Diye düşünürken çalışma masasının üstünde telefonumu, sigaramı ve çakmağımı buldum. Lan... Ben kafası güzelken mutfak masasının altında montla uyuyan adamdım. O halde gibsen çıkarıp da masaya yerleştirmezdim üstümdeki şeyleri. “Moruk dün gece ya ben Seda’ya koydum, ya da Tanju bana koydu.” Diyerek hızlıca indim aşşağıya. Ne yalan söyleyeyim zütümü elimle şöyle bir kontrol etmedim diyemem.