Bazı şeyleri fark etmeye başlamıştım artık etrafıma baktığımda insanların dert edindiği şeyler bana komik gelmeye başlamıştı Damla hoca gözümde çok güçlü ve olgun bi kadın rolü almaya başlamıştı kendi kendime hayaller kurmaya başlamıştım artık hislerimden emindim çünkü, onu çok sıkmak istememiştim ama o hafta iki günde bir arayıp nasıl olduğunu sormuştum onun da bu durum yani onu aramam hoşuna gitmişti en azından ben öyle hissediyodum tam benlik birisi diye düşünüyordum.Çiçek planını yeniden ortaya koydum Bayram abiyle (çiçekçinin ismi)tekrar gidip konuştum . Hocalardan tekrar izin aldım Pazartesi günü okulu ben açtım da denebilir . Bayram abiyle konuşmuştum zaten çiçekleri getirdik birlikte arabayla resim odasına çıkardık hepsini birer birer ben dizdim Damla hocanın o gün 3. ders başka sınıfa dersi vardı telefon açtım ne zaman geliceğini sordum bana 10 gibi okulda olacağını söyledi ders hocamızdan izin aldık bütün sınıf resim odasına indik Damla hoca kapıyı açar açmaz süpriz yapmayı planlıyorduk teker teker önüne atıcaktık çiçekleri Damla hocanın geldiğini gördük camdan, kapıda bekledik gelmesini en önde ben duruyodum içeri girmesiyle bizim bağırmamız bir oldu o kadar mutlu olmuştu ki o an yüzünde açan gülücük beni de onunla birlikte dünyanın en mutlu insanı yapmıştı gözlerinin içi gülüyodu diğer herkesten farklı gibiydi bi an içimden geldi nasıl oldu bilmiyorum gidip sarıldım şaşırmış gibiydi ilk başta ama sonra o da bana sarıldı karşılama bittikten sonra oturduk teşekkür etti sonra bunları kimin organize ettiğini sordu ben ses vermedim arkadaşlarım benim organize ettiğimi söyleyince bana o an attığı bakışı hiç unutamıyorum o da bir şeyler hissediyor gibiydi ya da ben öyle zannediyordum