Devam ediyorum:

Buluşma saatini 3 olarak kararlaştırmıştık. Daha önceden sadece sosyal medya aracılığıyla tanışıp buluşmaya çok gittiğim oldu o yüzden heyecanım yok denecek kadar az sayılırdı. Buluşma günümüz yani 14 şubat günü saat 1 de uyandım. Daha önce bir kaç kez son saatlerde buluşmadan cayma gibi durumlarla karşılaştığım için kontrol etmek için telefona baktım, bu yazar arkadaşımızdan baya bir mesaj gelmiş. Yine böyle bir durum olacak sandım, açtım. Attığı mesajların özeti olarak dün yattığından beri ateşi olduğunu, bu sabah uyandığında da ateşinin çok artmış olduğunu, halsizlik vs yani grip hastalığına benzer belirtileri gördüğünü yazmış. Çok özür dilerim gelemiyorum yazmış. Bu mesajın yazıldığı saat sabah 10. Fotoğraflarını atacağım birazdan zaten. Sonraki mesajda ise evden çıkamayacak kadar kötü değilim ama çıkmasam daha iyi olur, gelsem yol, havalar vs derken daha kötü olmaktan korkuyorum, ama istersen sen gelebilirsin yazmış. Bu mesajın atıldığı saat de sabah 11.42. Bu da zaten son mesajıydı.
Yazar arkadaşımızın da benim gibi yalnız yaşadığını biliyordum iki gün önceki muhabbetimizden. Böyle konularda hiç böbrek.avi ye inanan, bu gibi olaylardan korkan bir insan da değilim zaten. O konuda kendime her zaman garip bir şekilde güvenmişimdir. Zaten o güveni bana vermese buluşma konusu açılmadan kapanırdı benim tarafımdan.
Dediğim gibi saat 1 de uyandım. Mesajı gördüm, biraz düşünüp arkadaşımıza gitmeye karar verdim. 45- 50 dakikalık mesafedeydi zaten. Gelirken bir şey lazım mı diye sormuştum, bu gibi durumlarda otrivine kullandığını, bulabilirsem çok sevineceğini söyledi. Tabi ben de nöbetçi eczaneyle uğraşıp, alıp öyle gittim.