Yağmurun altında sigaramı yakıp yürümeyi çok seviyorum. Romantiğim diye demiyorum, ağzımdan cümleler kayıp gidiyor en yaratıcı küfürlerimi bu terapilerde buluyorum. etrafta kimselerin olmaması daha sesli cümleler kurmama sebep oluyor.
Kendi kendime oynadığım bir oyun var şimdi nerdeyim tamam kabul ediyorum kafam güzelken bulduğum bir oyun ama bana çok şey kazandırdığına eminim. ilk olarak üniversite birinci sınıfta buldum bu oyunu sabahlara kadar eğlenmeler dersleri boşlamalar derken bir gece, yağmurlu bir gece, yüzüm daha çok ıslansın ve gönlümce haykırayım diye yüzümü semaya çevirdiğimde sordum bu soruyu kendimi. Şimdi nerdeyim! ondan sonra aklıma her geldiğinde sorar oldum bu soruyu kendime ve bir önceki şimdi nerdeyim ile kıyasladım neler olmuş neler bitmiş küçük bir muhasebe yaptım, bu gün yine sordum ve hala aynı yerdeyim. Değişen mekan, zaman, para ve bir kaç ıvır zıvır, değişen hiç bir şey yok.Ben aynı yerdeyim, belki hatalarımı tekrarlamıyorum daha bilinçliyim ama aynı yerdeyim.
Yürümeye başladığım andan itibaren yarış atına dönüşmüşüm. üniversite bitene kadar hiç durdurmadan kırbaçlamışlar beni jokeyler, yoruldukça başkaları ile yer değişmiş ben koşmaya devam etmişim ayaklarımın çamura battığını görememiş jokeyler bende görememişim hep ileri demiş cümle alem.
Uyuşturucudan beter bu eğitim hayatı, sonunun bomtak olduğunu bildiğiniz halde devam etmek zorundasınız siz bırakmaya çalışsanız etrafınızdakiler bıraktırmıyor etrafınızdakileri boş verin oturduğunuz bankta ki adam bile bırakmamanız için elinden geleni yapıyor. Sonunda altın vuruşu yapıp diploma denilen kağıt parçasını elinize aldığınız da herkesin mutlulukları birkaç gün sürüyor. Sonra beklentileri devam ediyor.
Fazla mı abarttım ?
Şöyle düşünelim o zaman yedi yaşında okula başladın ilk okul bitti on beş yaşındasın lise bitti on dokuz üniversite bitti yirmi üç dön eve bir yıl iş ara bulamayınca askere git gel yirmi beş aile boş durmaz seni evlendirmeye çalışır sen iş ararsın çünkü yıllarını verip aldığın eğitimin karşılığını istersin. kpss bir işe yaramaz yüksek alsan bile kontenjan sıkıntısı vardır özel sektör deneyim ister . Ve sen bu ülkenin eğitim seviyesini yükselttiğin halde ömrünün en kötü üç te birini harcadığın halde üçün birinden fazlasını alamazsın.Ve devlet, işsizsin diye senin babanla bozulan aranı düzeltmez.

Eşit: başlık yanlış oldu panpalar "şimdi nerdeyim"