Eco felsefik açıdan oturmamış ancak duygusal açıdan savunduklarına sıkı sıkıya bağlı olduğunu söyleğini faşizmi 14 ayrı başlık altında tanımlar.

1.Eco’ya göre faşizmin ilk özelliği gelenek kültü’dür. Gelenekçilik faşizmden çok daha eskidir. Kendi geleneklerine bağlılık varken diğer kültürler dışlanır.

2.Gelenekçilik, modernizmin reddi anldıbına gelir.Hem faşistler hen Naziler teknolojiye tapıyordu. Oysa gelenekçi düşünürler, geleneksel ruhsal değerlerin yadssınması olarak gördükleri teknolojiyi genellikle reddederler.Ne var ki,Nazizm sanayideki başarılarından gurur duymuş olsa da,modernizme düzdüğü övgü “kan ve toprak” üzerine kurulu bir ideolojinin yalnızca yüzeysel biryönüydü.Eco faşizmde kapitalist yaşam tarzının reddedildiğini ve teknolojini ciddi bir araç olduğunu belirtir.

3.Faşizmde düşünme yoktur, sadece faşist eylemler vardır. Eylem için eylem sürekli vurgulanır. Faşizmde entelektüel düşünceye karşı bir tavır alış vardır.Eco burada Gobbels‘in “ne zaman kültürden söz edilse, tabancamı çekerim” söznü hatırlatıyor.

4.Faşizm eleştiriyi reddeder. Faşizmde görüş ayrılığı ihanettir.

5.Faşizmde farklılıklar korku kaynağıdır.

6.Eco’ya göre faşizmin ekonomik bir bunalım döneminde alt kesimlerin baskısına karşı kendine destekçi arar ve bu destekçi “eski proleter” “yeni burjuvadır”.

7.Faşizmde yandaşların bir araya gelebilmesi için ortak düşmana ihtiyaç vardır. Faşizm kendine sürekli olarak bir düşman yaratır. Faşizm yandaşları kendilerini bir düşman tarafından sıkıştırılmış hissetmelidir.Bu durumlarda genellikle yabancı düşmalığı ve göçmen karşıtlığına başvurulur. Günümüzde Yunanistan’da güçlenmekte olan ırkçı parti Altın Şafak ciddi anlamda bir örnektir.Bu parti yabancı ve göçmen karşıtlığını söylem haline getirirken, yabancılar için özel kamplar ve göçmenler için sınırlara mayın döşenmesi önerisini getiriyor.

8.Faşizmde insanlar kendilerini yabancıların zenginliği altında ezilmiş hissetmelidir.Eco’ya çocukluğunda ingilizlerin “günde beş öğün yemek yiyen halk”olduğu öğretilmesi buna bir örnektir.

9.Faşizme göre yaşamak için mücadele edilmez,”mücadele etmek için” yaşanır. Faşist ideolojilere göre barışseverlik düşmanla işbirliği demektir.Çünkü yaşam sürekli bir savaştır.

10.En iyi yurttaş parti üyeleridir.Her yurttaş partiye üye olmalıdır. Liderin gücü kitlelerin zayıflığından gelir. Kitleler o kadar çaresizdirki bir kahramana ihtiyaç duyar. Kendi zayıflılıklarını liderle unutmaya çalışır. Faşizmde çalışma kademelerinde üst astına yukardan bakar ve onu hor görür.

11.Faşizmde herkes kahraman olmak için yetiştirilir. Kahramanlar nerdeyse mitolojik varlık haline getirilir. Onlara göre ölüm en büyük kahramanlıktır. Günümüzde özellikle askeri okullarda bu kahramanlık öğretilirken, zorunlu askerlik ölümün getireceği kahramanlık ile görev hale getirilir.

12.Faşizm kadını küçük görür.

13.Faşist yönetimler demokratik seçimler yoktur.Çoğulculuk değil çoğunlukçuluk esastır. Lider kitlelerin sözcüsü konumundadır. Propaganda ile bireysel düşünceler etkilenerek kitlelerin aynı şeyi düşünmesi sağlanır. Gününüzde bu televizyon ve internet aracılığıyla yapılıyor. Herkes aynı şeyi konuşurken tek bir kişi kendini baskı altında hissederek kendi bireysel görüşünü açıklayamaz.

14.Okul ideolojik aygıtların başında gelir. Tüm okul kitaplarında, karmaşık ve eleştirel akıl yürütmenin araçlarını sınırlandırmak üzere,son derece sınırlı kısıtlı bir sözcük dağarcığı ve ilkel bir sözdizimi temel alınır.(ivan Illich Okulsuz Toplum adlı kitabında okulun statükonun korunmasında önemli bir araç olduğunu yazar.Ona göre okullar bir ideoloji dayatır ve başka bir görevi yoktur)