Herkes şu dünyada neden yaşadığını sorgularsa o yüksek gökdelenlerden, evlerden, avmlerden patır patır kendini atar insanlar. Olum hayat çok taktan. Ben bi gün intihar edeceğim ama yaşamak istediklerimi almadan gitmek yok. Olum hayatı yaşanılır kılan duygulardır. Sabahtan beri intihar başlıkları okuyorum. Herkesin nedeni farklı. Ama hepimizin karşısına nedensiz ve kalpten seven bi kız çıksa, tehlikeli oyunlar oynamasa bizimle sadece sevse. O zaman kafamızdaki intihar fikri kalbimizde yaşama hevesine dönüşür. Olum inanın bizde daha önce sevdiğimiz kadar çok ve yürekten sevileceğiz bu bize yaşama arzusunu getirecek. Aaa yaşamak için nedenim varmış lan deyip sabah 7de işe gidip emir almaktan haz alacağız. Neden? Hakettiğimiz şeyi bulduğumuz için. Ha çıkmadı mı gibik hayat yine çelmeyi mi taktı size söz beraberde intihar ederiz. Hemde öyle böyle olmaz ismimizin diğer insanlar gibi herkes tarafından bilinmediği şu dünyaya ölürken öyle bi iz bırakırız ki bi kaç gün bizi konuşurlar, akıllarda kalırız. Hayat ben kazandım derken ölürken bile biz kazanmış oluruz. Hala intihar etmediğine göre kalbinin ücra köşelerinde ufakta olsa umut var demek ki. 06.45 te kalkıp işe gitmekten, zaten hakkımız olan doğanın bize verdiği suyun faturasını ödemekten haz alacağımız günlerde gelecek. Gelmezse de bişey kaybetmeyiz aq ama gelirse düşünsene?