26 Eylül 2000

Yine nişanlım ve ailemle vedalaşıp en son Ertuğrul Ağabey ile görüşüp Ahmet El-Hassan kimliğim ile Lübnan'a doğru yola çıktım.

27 Eylül 2000

Lübnandaydım. Bu sefer farklı olacak şeyler vardı. Iraktakinin aksine silahı bir yerden temin etmeyecek kendim bulacaktım. Beyrut iyi yerdi de bazı sokaklarında sorun vardı. Oralara gidip silah temin edecektim. Özellikle çok tehlikeli olan yerleri vardı. Yine bir otele yerleştim. Şehrin haritasına göz gezdirmeye başladım.

28 Eylül 2000

Bir araba kiralayıp şehirde gezmeye başladım. Bulmam gereken isim Salih Fariddi, adresi belliydi, kumaş alıp satıyordu. "Bu adamla ne işimiz var anasını satayım?" diyerek aramaya başladım bu adamı. Abdul Karim caddesine dümdüz giderken, Nasrallah yoluna saptım. Dümdüz devam ettim bir süre, dümdüz ilerlerken karşıma hiç görmediğim bir kavşak çıktı. Sağa sola baktım. Girsem çıkamazdım. Dümdüz devam ettim. Nasser yoluna girdiğimde sokaklara bakmaya başladım. Nasser yolunda giderken sağa saptım. Küçük bir caddeye indim, caddeden yine sağa saptım ve Al Bonian sokağına girdim. Burada bir yerde olması lazımdı.

Salih Farid yazmıyordu ama bir kumaşçı vardı. Zeki birisi olduğunu düşündüğüm için girip soruşturmayacaktım ben şunu şunu alacağım diye anlama şansı vardı. Sokak birazda olsa büyüktü. Arka sokağında hastane vardı, kısaca karışıktı. Beni farketmesi zordu.