29 Eylül 2000

Bir şey anlamadı, takibi sürdürdüm. Issız mahallelerde yürüyorduk. Kalabalık tamamen yerini ıssızlığa bırakmıştı. Silah temin edip etmeme konusunda fikirsizdim. Görevim ani bir şey olursa müdahile etmekti, bunun için silah lazımdı fakat ani bir şey olacak gibi durmuyordu. Kendime güveniyordum, kendimi korumamı gerektirecek bir duruma getirmeden dönecektim fakat tedbiri de elden bırakmamak lazımdı.

Bir benzin istasyonunda durdu. Etrafına baktı. Duvarın arkasına attım hemen kendimi. Yine sabah ki iki adamla bulumuştu. Bir süre konuştular. Sonra iki adam arabaya binip oradan uzaklaştılar.

Salih Farid ise benim olduğum yere doğru geliyordu. "Dönüş yolunu nasıl hesaplayamadım. Beni bir kez daha görürse şüphelenir." diye düşündüm etrafıma baktım yüksek bir duvar vardı. Duvarın üstünden atladığım anda bir evin bahçesine düştüm. Köpek havlamaya başladı.