Yok yerde taştan başka bişey yok gözüme kestirdiğim taşı kaptım kafama vurmaya başladım göç etmek istiyordum lan gibeyim diyordum nolursa olsun kafasındayım osman hemen atıldı lan olm sen çıldırdınmi amina koyim napiyon sen dedi aldi elimden taşı kafam yarılmıştı kanamaya başladı yürü hemen bize gidelim dedi kafama bakkalin verdigi peceteyle tutup osmanlara gittik bugun bizde kal dedi benimde gitcek biyerim olmadigindan kabul ettim neyse bu tentirtirityot falan getirdi kafami temizledik bantladik falan oturduk ben yine aglamaya basladim cok agirima gitti lan dusundukce çıldırıyordum telefonu bunlar zır zır arayip duruyorlardi açtım ne var lan amina kodumun evlatlari ne var dedim babam sandigim seslendi oğlum demişti sadece öyle içten dediki içim yine parçalandi ben babama birak kufur etmeyi yaninda argo bile konusmazdim beni hic bi zaman dovmemisti kırmamısti ne dediysem yapmişti bende sınırımı biliyordum beyler öyle hemen şımarmıyordum neyse ne var dedim oglum yanlis anladin gel konusalim dedi bende sizle konusacak biseyim kalmadi lan ne haliniz varsa gorun dedim kapattim hala bunlar ikide bir arayip duruyordu benim içimdende karsilarina çikip 3-4 saatte icimi yiyip bitiren sorulari sorup neden soylemediniz daha once diye onlarla yuzlesmek istiyordum