Otobüsüm geldi, sigaram da bitmişti zaten. Harika bir zamanlamaydı. Sigarayı atıp otobüsüme bindim. Yaklaşık yirmi beş dakikalık kısa bir yolculuktan sonra üniversitedeydim. Buradaki en samimi arkadaşım Umut'tu.Beraber içmiş,aç yatmış, sırlarımızı paylaşmıştık.Son zamanlarda kendimi hayattan soyutladığım için Umut'la da aram soğumuştu. Buzları eritmenin zamanı gelmişti. Sınıfa gittiğimde Umut'un yanı boştu, telefon ile uğraşıyordu. Yanına oturdum.
'Günaydın Umut.'
'Nihayet hayata döndün demek. Günaydın.'
'Nasıl gidiyor görüşmeyeli.'
'Hep aynı işte ne olsun. Asıl haberler sende,ne oldu da derslere gelme başladın ?'
'Hiç. Sadece geleceğim için bunu yapmam gerektiğini düşündüm o kadar.'
'iyi bakalım.'
Tam o sırada akademisyen geldi ve muhabbeti kestik.