7 Temmuz 2003

1-2 saat koştuk. Emir ateş etmeye devam etti durmadan. Peşimizi bırakmamışlardı çünkü. En sonunda devam edemediler ama Serdarda "Ağabey, ağabey" diyip duruyordu 5 dakikada bir, artık demiyordu. Bir mağaraya girdik. Nabzına baktım yaşıyordu. "Aslanım, bak kurtulduk. Yılan bundan sonra yarım yürüyecek. Sen kalkacaksın aslan gibi, koşacağız daha birlikte." dedim.

Serdarın yüzünün yarısı neden bilmiyorum kan olmuştu. Güldü. "Ağabey, bende seni taşımıştım böyle." dedi. Alnımı alnına vurdum. "Aslanım benim." dedim. Emir bakıyordu Serdara göz göze geldik. iyi değildi durumu.

"Ağabey, ben ölüyorum." dedi. "Sakın, sakın lan." dedim sadece. "Ağabey, ayaklarımı hissetmiyorum." dedi zor bir şekilde. "Dilim dönmüyor." diye ekledi. Dişlerimin titrediğini hissettim. Serdarın gözlerinden yaş geliyordu. "Ağabey görevimiz yılanı öldürmekti, ben yapamayacağım. Sende yapamazsan başarısız olmuş olacağız." dedi ve yutkundu. "Onu öldür ağabey." dedi ve yakamdan tuttu. "Onu öldürmelisin ağabey." dedi. Kelime-i Şahadet getirmeye çalıştı, getiremedi. Kollarımın arasında başı düştü.

Durdum kaldım öylece, Emir işaret parmağını ağzına zütürmüştü. "Serdar." dedim son bir kez.