Bak şimdi buraya gelme amacını biliyorum bu bir oyundu onu unutmusmusun diye yapılan bir oyundu sende kandın eğer şimdi geri gidersen açık hedef olacaksın onlar için demişti mantıklı gelmişti ama bunları hoca nerden biliyordu ve meltem mesaj attığı halde ortaliklardan niye kaybolmuştu beynine kufur ettim içimden tamam hocam haklisiniz dedim resmen bu eve girince çıkmak istemiyordum beni buraya bağlayan bir şey vardı ama neydi hoca tekrar tebessüm etmişti pis bir tebessüm artık sinirimi bozmaya başlamıştı bende bi telefon gorusmesi yapayım dedim patronu aradım uydurdum işte 1 hafta gelemicem dedim severdi beni tamam dedi işte içeri girdim yatagima uzandim pencereden bir tıkırtı gelmişti kalkıp baktım ve dışarda meltem vardı eliyle gel işareti yapıyordu çok heycanlanmistim pencereyi açtım çık ordan o evden kurtulman lazım hocan artık demişti cümlesini bitiremeden hocam karsimdaydi ve bahçede yerde yatiyordum noldu dedim heyecanla anlamadik ki pencereyi kırıp buraya cikmisin sesi duyunca kalktik burda yatiyordun dedi içimden bildiğim bütün kufurleri ettim keşke gelmesem diye ve ayağa kalktim kapıdaki kızın gözünden bir damla yaş aktığını gordum dışarı çıkmamıştı ama beni gorunce tekrar içeri gitti hocam koluma girdi ve içeri soktu beni ve biseyler okuyordu o okudukça için sıkısıyordu yerimde duramiyordum resmen benim asabimi bozuyordu okuduğu şey neyse bitti odana git dinlen dedi dışarı çıkma dedi bende sinirli şekilde baktım ve odama girdim yattım uyandigimda karanlık şehrin üstünü örtmüstü bile kalktim odaya gittim hoca yoktu kız ayakta duruyordu bana bakıyordu gozleri sanki burdan defol git diyordu ve hocanın bu kadar uyumasinida anlam verememistim divana oturdum ve anlatmak istediğin bisey varmi dedim bana baktı kafasını kapıya doğru çevirip git işareti yaptı ama ona ne yaptigimi bilmiyordum sinirlenmistim tekrar odama gittim ve aynanın karşısına geçip saclarimi duzellttim ama hala bu aynaya anlam verememistim