hikayemi okumanız önemli değil popülarite niyetimde yok.
ailesi de hastahane ziyaretime geldi ama sıkıcı olduğu için bahsetmek istemedim sizlere
hayatımda bir kızla yakınlaştığım an bir hastahanede ölme tehlikesiyle yaşadığım zamandı o da sarılmak suretiyle demiştim
aliyenin tavırları 180 derece değişmişti.
beni aşşağılayan ezen kız bana poğaça börek çörek getiriyordu okulda annesi sık sık bana bir şeyler yollardı.
dayımdan bile harçlık alıyordum.
asla beden dersinde futbol maçına alınmayan beni insanlar takıma davet ediyordu.
halısaha maçları var önemli değil varlığın yeter falan çok güzel bir duyguydu.
bu arada söylemeyi unuttum aliye bir hentbolcuydu beni o günden sonra yanından ayırmamaya karar vermişti tüm maçlarına idmanlarına her şeyine çağırırdı.
gelmezsem trip atardı.
o da benim futbol maçlarıma gelirdi.
ama şöyle bir şey vardı.
2 takımdada her zaman tartışmasız en kötü oyuncu bendim.
daha önce yaptığım bir davranış beni insanların gözünde değerli kılmıştı oysa önceleri kendi ailemin gözünde bile değerim yoktu.
neden yaparsın ki bunu neden
sadece yılın bir zamanında bir şey yaptığım için neden bana bu kadar çok değer verirsin.
sakalı çıkmayan tüy gibi zayıf 1.85 boyunda 55 kilo bir ergendim beni seven kız aklını kaybetmiştir diyordum
zaten o da öyle yapmıştı.
Bu kadar takıntılı düşünceli ve benden başkasını düşünmeyen birine hiç rastlamadım en çok istenmeyen insanken bunu kaldırmak zordu.
üstelik o popüler üstün bir kızdı bense tam tersi bir aptaldım.
onunla tanışmam hayatımı tersine çevirmişti.
düşük frekanslı şanssız bir aptal olarak kendimi bellemişken beni nasıl dünyanın en mutlu insanı yapmıştı ki ?
sanki bir rüyanın içindeydim.
ve bir gün o rüyadan uyanmanın korkusuyla yaşadım.