beyler hayata yeni yeni gözlerimi acmaya baslamisim ne nedir bilmeye örenmeye baslamisim henuz 4 yasindaydim kanserdi annem beni gezmeye gidiyoruz diye kandirr elimden tutar lafta gezmeye gotururdu cok mutlu olurdum bilmezdim ne oldugunu beni babaneme goturrlerdi ve annem ortadan kaybolurdu bilmezdim kontrole gittigini ve farkettigimde ne kapi birakirdim ne cam vurardim kiraradim tarih 01 01 2000 millet mutlu cunki yilbasi egleniolar o gun bi sesizlik var aile ortaminda babamlar apar topar gittiler bizide goturduler annem abime kardeslerine iyi bak diyordu neyse eve geldik yarin oldu bi araba geldi evin onune arkasinda tabut anlamadim ne oldu birden bi ses abim haykiriyordu tutuyolardi abimi diger abim kapinin esigine diz cokmus agliyordu ne oldugunu anlamadan etrafa bakiyordum ve fark ediyordum annem artik yokdu hoca geldi o ufak ellerimi acip dua ettigimi bugun bile hatirliyorum o gunlerde anlatilana gore abilerim kufur bile bilmezmis sonrami ne oldu uvey anne geldi demirle dovuldugumu hatirlarim kitap okuyorum die simdi ise o saf temiz cocuklar olarak birimiz cezaevinde ben ise cezaevinin direginden donmus kegib kaynayan bi cocuk buraya ilk yazisim dertlesme demisler basliga prim falan bilmem ben ona gore yorum atin ve sizden istedigim annenize babaniza ne olursa olun saygi duyun degerini bilin .