ikimizde hıçkıra hıçkıra ağlıyorduk , ayaklarımız kitlenmiş şekilde sadece gözlerimize bakabiliyoduk çevirebiliyoduk ama hissediyorduk tüm herşeyi , nasıl bir kabus lan bu uyanıyım artık dedim , ama yaşadığım kabus değildi tamamen gerçekti.
Uğur resmen gülerek çıldırıyordu , farsça , arapça karışık bilinmeyen kelimeler söylüyodu.
Rüzgar kuvvetli bir şekilde esmeye , ve yağmur yağmaya başlayınca hepimiz daha çok korkuyorduk uğur hala gülmeye devam ediyordu , ancak o eski uğur'dan hal yoktu.

Çok çaresizdik , fazla da imanlı biri değildim önceden bir tek allaha inanırdım ama dua falan bilmezdim bildiğim tek şey fatihaydı onuda okurken hep boğazımda bişeyler düğümleniyodu içimden bile okuyamıyordum.