Kendi halinde hickimseye karisamayan biriydim. Aslinda insanlarla kavga etmeyi isterdim ama pek guclu bir cocuk olmadigimdan dolayi hep ezik kalirdim. Size hangi bolumde okudugumu belirtmeyecegim cunku yaptigim is zaten kanunlara aykiri. Cunku bir hacker kendini belli etmez. Gunler geciyor,ben surekli kendimi hep yalnizlikla bogusan biri olarak kotu hissediyordum.Ama hayatimda hic bu kadar agib ve deliler gibi sevmedigim bir insana agib olmustum. Kendisi o kadar guzeldi ki her gordugumde icimin en dip derinliklerinde bir sizi hissediyordum. guzel olmasi vesilesi ile kendisine asilan ve teklif eden coktu. birgun bolumun kantininde oturmus ders calisiyor ve kahvemi yudumlarken o dunyalar guzeli prenses karsidaki masaya arkadaslariyla oturdu. Gercek isimleri kullanmayacgim icin kendilerine isim verdim.Ay isigima elfida adini veriyorum. onunda bir yakin arkadasi vardi ismi zehra kendisi bizim siniftaydi. Beni gordu ve selam verdi.O sira elfida ile ilkkez gozgoze geldik. Icim icimi aliyor, kalbim gibismaya basladi. onumdeki notlara bakip sayilardan onun siluetini goruyordum. Amansiz dermansiz bir aska tutulmustum. Sonra bunlarin masasina kalipli,iri yari bir cocuk geldi. Konusmasinda serseri bir hava vardi.sol kolunda da cince bir kelimenin dovmesi vardi. Beyler burdamiyiz lan.:)