/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +3
    Uyandığımda gazlambası sönmüştü telefonun flaşını açıp gazlambasını tekrar yaktım ve mutfağa gidiyordum koridorun sol tarafında bi kapı gördüm kapı açıktı ve evin alt katı varmış aşşağıya inmeye başta cesaret edemedim ve içeri gidip oturdum fakat çok merak etmiştim yarım saat , bir saat sonra felan aşağıya indim çok soğuktu etrafta kanlar vardı ama kurumuştu yolda gördüğümüz dayı sandalyeye bağlanmış bir şekilde ağzı kapalı oturuyordu hemen çözdüm bana ilk söylediği şey hemen kaç ve kurtul demesiydi arkamdan ses geldi arkama döndüm hiç birşey yoktu tekrar önüme baktığımda dayı kaybolmuştu elinde silah vardı hemen silahını yere bırak ve otur sandalyeye otur demişti silahı bırakıp oturdum ellerimi bağladı ağzımı bantlarken ayaklarını gördüm ayakları arkaya dönüktü yüzüne baktığımdaysa gözleri kırmızıydı yüzü simsiyahtı dışarıdan babamın sesini duydum kapıyı kırmıştı aşşağıya indi beni kurtardı sabaha kadar babamla etrafı gözledik sabah aklıma o hikaye gelmişti kulübenin arkasına gidip babamla beraber kazmaya başladık bir ceset bulduk anlattıkları hikaye doğruymuş insanların o gün bu gündür yaylaya çıkmıyorum
    ···
   tümünü göster