mualla

Kendine bile katlanamayan bir adamım ben artık mualla
Anlayacağın yürekten yedik yiyeli façayı, 
Hani o ilk aşk dokunuşundan; 
Yani geç gelince yeni yetmelik ağıran saçlardan 
Sen kurtulursun aslında kırklanırsanda. 
Olsa olsa teneşir paklar beni 
Sonrasında kırkımdan! 

Kendine bile inanmayan bir adamım ben artık mualla! 
Tanrı var mı? yok mu? 
Nerdedir derdi nedir? 
Felsefik takılma şimdi ben kendime salıncak yapmışken alkolik efkarlanışlardan, 
Sallanıyoruz bak fena mı 
Sen kucağımda, 
Hayalden falan, 
Saçlarını da okşarım birazdan 
Ellerini de tutarım hatta 

Bozma işte fiyakasını çok durmıcak zaten kanımda 
Gerçi sen beni kansız da sanırdın gamsız da ama 
Ben içanaboşu bir türkçeyle anlatmaya çalışırken sana içimin akışını 
Sen fransız lügatından yan çevirmiştin hatırlarsan. 

Neyse ne, artık zamanlarındayız değil mi 'artık mualla'? 
Bakışın fingirderken gözbebeğimin içine içine 
Tam belinden yakalarken hadiseyi 
Zorla güzellik değilse de zorbadır güzellik, 
Öğrenirken kaçışsız 
Teslim olmadım da ben esir alındım sayarsın 'artık! Kelepçelendim lan sana 
iki gözün bir dizi parmaklık. 

Ölümüm olacaksın diye fısıldayan O ahmağı 
Unutmasan ne çıkardı ulan? 
Bilmem kaç santimden başka Ne boşluk kalırdı içinde? 
Yüreğin çok mu doluydu, yersiz kaçtım bütün vakitlerinde? 
Unutkan randevulaştığın hani 
Hep sonradan. 
Kendine bile eğreti bir adamım ben artık mualla. 
Ellerim ceplerimde 
Ne zaman sokaklara serseri dalsam 
Aklımdasın 
En saklımdasın hala 
Öylece ortada duran..