öncelikle s.a beyler yaşım 20 size başımdan geçenleri anlatmak istedim. henüz 8 yaşında ailesi parçalanmış öğretmenleri tarafından ümitsiz vaka olarak görülen bir çocukluk geçirdim. Sonraları desrlerime biraz daha asılarak liseye gelmiş ve hayatın acımasız yüzü ilr tanışmak zorunda kalmış ve yaz tatillerinde fabrikalarda 300 500 milyon maaş ile tam saatli çalışmak zorunda kalmıştım. bu sorada abim derslerinde başarılı olduğu için aile büyükleri tarafından parmakla gösterilmiş her zaman örnek biri olmuştu onlara göre o ailenin gurur kaynağı ben ise hayal kırıklığı olmuştum. zaman akıp gidiyor bizler büyüyorduk. ayrı olan annem ve babam birbirine düşmanca bakıyor ve bizi yanlarından ayırmsk istrmiyordu. kötü gidn derslerimden dolayı doğu görevi yapmakda olan babamın yanına yollamayı çözüm olarak görmüş annem beni Van'a babamın yanına yolladı. başarılı ile geçen bir yıldan sonra yaşadığım şehre geri dönmüştüm abim liseyi yatılı okumaya başlamış ve ailemi sömürmeye başlamıştı bile. ben ise annemle yanlız yaşıyor evi geçindirmek için lise 2 den sonra okuldan sonraları da çalışmaya devam ediyordum. hal böyle olunca derslerimden geri kalmış bin zorlukla girdiğim kimya bölümü eğitim hayatımı lise 3. sınıf ikinci döneminde bırakıp çalışmaya başladım. bu sırada hayatta tek dayanağım olan 11 senelik arkadaşım dediğim abi olarak gördüğüm insandan hayatımın en büyük kazığını yemiş annemi bana düşman etmesine tanık olmuştum. artık o ev bana dar geliyor kendimi dışarıya atmak için fırsat arıyordum. bu geçen zaman diliminde babam ise yeni ailesi ile mutlu mesut yaşıyor benden hiç haberi bile olmuyordu. bir gün dedem babamı arayıp durumu anlatınca babamın yanına taşınmayı askere kadar orda kalmayı planlamış ve hesabını yapmıştım. yerleştikden sonra ilk 3 4 ay çok samimi çok sıcak geçmişti her şey iyi gidiyor kadın beni kendi çocuğundan ayrı koymuyordu. sonraları işler değişti bana karşı cephe alınmış ve artık iyiden iyiye benimle konuşulmuyordu. buraya taşınalı 1 yıl oldu ve sadece babamla konuşuyor ve onunla ilgileniyorum. eve geldiğimde verdiğim selamı babam alıyor diğerleri tenezzül dahi etmiyordu. evde durmak artık boğuyor kendimi sürekli dışarıya atıyordum. artık adkerliğime çok az bi zaman kaldı onun hazırlığını yapıyor borçlarımı bitirmeye çalışıyorum.

hayırlı günler herkese. okuyanlara teşekkürler.