Kimimiz kız, kimimiz aile, kimimiz para konularından muzdaribiz. Belki gülüyoruz hayat daşşak bizim için. giblemiyoruz. Düşünemiyoruz. Düşünmemeye çalışıyoruz ,unutuyoruz, hatırlıyoruz. Şehirden bıkıyoruz. Evden, çevremizden. Çevremizdeki gereksiz insanlardan..
Şeytana uyuyoruz, tanrıyı unutuyoruz. Ygs, dersler, herşey yoruyo bizi. Belkide şuan iyiyiz ama unutamıyoruz. Gökyüzünü dumana boyuyoruz, küfrediyoruz..
Yaşıyoruz, buna hayat denirse. Şehir bi bize mi karanlık? Bi biz mi yalnızız. Her gün ölüyoruz. Ne yaptık ki biz? Kime ne zararımız oldu? Şeref gurur bu kadar mı ucuzladı? Neden karakterimiz bu kadar görmezden geliniyor? Herkes aldığınız ünvanla başarıyla sizi överken neden karakterinizi umursamıyor? insanlardan, okuldan parasızlıktan şu dünyadaki adaletsizlikten bıktım. Canımız cehenneme