Sonra bunun iki tane yakın arkadaşı var. Biri benimle de yakın arkadaş, diğeriyle pek bir yakınlığımız yoktu(O da şu an yakın arkadaşımdır.)

ikimizin de yarın arkadaşı olana Kübra, diğerine de Sümbül diyelim(o nasıl isim amk xd)

Neyse işte Kübra öğrenmiş. Bana niye söylemedin falan dedi bende anlattım çok kötüydüm, eğer kabul etse söyleyecektim falan. Sonra ben bu kıza içimi döktüm baya. Gitmiş anlatmış sevdiğim kıza. Kızın ağzı açık kalmış. Biz bu Kübra aracılığıyla konuştuk gibi bi şey oldu. Ben bi şey söyleyince o yetiştiriyordu falan. Sonra bu Sümbül de öğrendi, onunla da konuşmaya başladım. Bu kızla beni sürekli yan yana getirmeye çalışıyorlardı, beraber oturuyorduk falan ama kız konuşmuyordu. Bi gün başbaşa kaldık. 2 sıra önümde oturuyordu. Naber dedim cevap vermedi. Tüm cesaretimi kırdı resmen. Ama yılmadım be. Pes etmedim tekrar sordum iyi dedi. Sen bile demedi. O gün dedim ki ben bu kızın ta dıbınakoyayım! Bu kız değeri haketmiyordu. Bende değer vermemeye karar verdim ve işler tersine dönmeye başladı...