Artık saklayamayacağım bu gerçeği.
Her şey 2011 yılında bi kasım gecesinde oldu. O gün incisözlük yazarlarının katıldığı bir gece düzenlendi. Ben de bu geceye katıldım ve serkan inciyle orada tanıştım. Gece güzel geçti alkoller içildi saat 1 2 gibi herkes yavaş yavaş evine gitmeye başlamıştı. Ben de eve gitmek üzere mekandan çıkıp arabama bindim. Arabamı çalıştırıp tam köşeyi döndüğümde serkan incinin taksi beklediğini gördüm. Sağanak yağmurda öylece kalmasına gönlüm razı olmadı hemen yanına yanaştım.
+ napıyosun burda.
- taksi bekliyorum ya.
+ gel ben seni bırakayım.
- zahmet olmasın zaten üstüm başım sırılsıklam.
+ olur mu öyle şey gel yav.
Bir iki yo falan dese de sonunda arabaya binmişti. Daha sonra serkan incinin balat taki evine doğru yola koyulduk. Yolda muhabbet ederken ara sıra yüzüne bakıyordum. Uzun saçlarının ta en dibinden süzülüp en uç noktasından kulaklarının altına damlayan oradan gömleğinin yakasını ıslatan yağmur damlaları güzelliğine güzellik katıyordu.

Hikayenin devamı aşşağıdadır.

Edit: lan kısacık yazacaktım uzadıkça uzadı. Aklımı gibeyim resmen kitap yazdım.