maddi ve manevi bir hiçim. aşk hayatı iş hayatı aile hayatı hiç mi biri yolunda gitmez? ne inancım kaldı ne güç ne yaşama hevesi. hiçbir şey yapmak istemiyorum.

bu sefil hayatıma geçen aylarda işyerinde bir kız girdi. biraz sohbet biraz muhabbet derken yerinde sayar olduk. memleketine gitti tatile, naber nasıl gidiyo diye yazmak için selam verdim, tüm konuşacaklarımız tek tek aklımda, ben merhaba diyeceğim o nasılsın diyecek, izne ayrılmadan önce yeni bir iş görüşmesi vardı, görüşme nasıl gitti diye soracağım iyi gitti diyecek. haber bekleyeceğim diyecek. iyi dileklerimi sunacağım.

sonra biraz da benden konuşacaktık. tabi ki anlatabileceklerimle sınırlı bir benden.

bir saat sonra cevap verdi. ama tam bir saat, 20:36 benim merhabam, 21:36 onun merhabası, öyle merhabalaşıp bitti sohbet. muhtemelen sevgilisi var. işimle ilgili bayağı yardımcı olduğum için kendini borçlu hissettiğinden gayet ilgilendi benimle ama hiç umut vermedi. hiç yeşil ışık yakmadı, düşündü beni, iyiliğimi istedi ama umut hiç vermedi. yine de aklım takıldı işte. o yeşil gözlerine lanet olsun ki aklım takıldı. hayat amacı arıyordum ve o denk geldi işte. ne yapsaydım ki başka. başka ne yapabilirdim ki yaşamak uğruna. belki o yeşil gözleriyle renk katacaktı hayatıma.

yoğun ve beyin yorucu bir iş hayatım var. ne ana ne baba var yanımda. tek başıma koca bir evde koca bir şehirde çok çok çok yalnızım. her iş çıkışı içiyorum. geçen hafta annem babamdan boşanmak istedi. ya senle ya hiç diye köprüden geçerken giden arabadan inip köprüden atlamaya çalıştı babam aracı ben kullanırken. tonla borcum varken kredi istedi çektim, ödeyebilecek mi ödeyemeyecek mi meçhul. kendi borcumu ordan oraya burdan buraya zor ödüyorum.

hiç mi bir şey yolunda gitmiyor? evet, hiçbir şey yolunda gitmiyor. kendimi sevmiyorum. kendimden nefret ediyorum, eve girmek istemiyorum. deli gibi içmek istiyorum. içiyorum. uyuyorum, işe gidiyorum. işten dönüyorum, eve girmek istemiyorum. yine içiyorum.

o yeşil gözler bari yaşama umudum olmasa mıydı? o da olmadı, olmayacak.

niye mi anlattım bunları, anlatabileceğim hiç kimsem yok da ondan. neyse, güzel günlere uyanın.