Acı olmadan mutluluk da olmaz. Çünkü acıyı hissetmezsen- sürekli mutlu olursan- mutluluğun ne anlama geldiğini bilemezsin. Sadece senin mi derdin var sanıyorsun? Anası babası tüm sülalesi ölmüş, kolu bacağı olmayan, konuşamayan, duyamayan, göremeyen insanlar var. Bunun farkında değil misin? Onlar neden ateist olmuyor? Çünkü dünyada göremediği güzel şeylerin trilyon kat daha güzelini cennette göreceklerini biliyorlar-umuyorlar-. Hayatın sınavdan başka bir tak olmadığının farkındalar. Bunun farkına varması için bir şeyler kaybetmesi de gerekmez insanın. Çok şükür şuana kadar çok yakın birisini kaybetmedim. Ama etrafımda kaybeden çok kişi var ve ben gözlem yapmayı seviyorum. Onların acılarını, mutluluklarını izliyorum. Her birinden farklı bir ders çıkarıyorum kendime, bir gün illaki benim de başıma gelecek çünkü. Fazla uzattım, kısacası: hayatın sınav olduğunu ve herkesin acıları olduğunu unutma. Acı olmadan mutlu olamazsın. Derdi de dermanı da veren birisi var, mutlaka var.