insan umudu tasidi
kimisi kirdi umudu, kimininse sahip oldugu tek sey oydu, hepsi buydu..
yoksulluk korkusuyla omru servet pesinde harcayanda gordum fakirligin ozunu, cevirdim yuzumu.. dostumundu teklif, dusmanindi israr, acaba nereye kadar surer bu tekrarlar...

kac tabut gomulecek yer altina ve kac kisi gidecek habersiz uzaklara? kac yalan yikacak guvenleri? kac satir yazilacak kader kitabina ve kac dua edeceksin tanrina, kac damla goz yasi dokeceksin ugruna? kac yarin bekleyeceksin sonralara kac damla gozyasi?

tasanin etrafinda gezgin olmus insanlar kisacik molalarda tanidilar mutluluk denen kelimeyi ve tanri baas etti, cile dogdu, hile koydu adini gunahin. sille vurdu, illeler inatci yordu, sinava tabi tabiat ananin evlatlari rabbi tanimadi, kimisi kufretti yaradana, zulmetti kendine, hukmetti paraya, coguna paralar sıktı kursunu yaralar acti durumu batti...