güzel memleket

benim mide zil çalıyo, girdim bi hong-kong lokantası'na. i̇şte bu lokanta, benim rahmetli buruş lii ustayla ilk tanış tokuş olduğum mekandır. o yüzden tavsiye ederim, siyetıl'a girer girmez sağdaki benzinliği geçince chow'un yeri hong-kong lokantası. gidin, yiyin, beni hatırlayın.

neyse ben içerde bi hong-kong usulü çekirgeli sarma söyledim onu yiyiyorum. baktım garsonlar arasında bi kapışma çıktı, olay büyüdü. baktım içerden, mutfaktan bi delikanlı geldi. "nooluyo lan? ne bu gürültü? bi maymun çorba pişiremiyicek miyiz sessiz sessiz, anten herifler!" diye. bunların, "sana ne lan, çizgi göz" demesiyle buruş'un (sonradan öğrendim ismini cismini) bunlara havada dönerek girmesi bir oldu. hatta nerdeyse daha önce oldu. olayın nedeni sonucundan sonra gibi oldu, geldi bana hatta bi an. hatta bi ara, "ulan galiba neden sonuç ilişkisi diye bişey yok, aynştayn hata yapmış olmasın" diye düşündüm. sonra baktım bunlar buruş'un üstüne yirmişer otuzar gelmeye başladı. ben de olaya ilgisiz kalmak delkikanlılığa sığmaz, deyip garsonlardan oluşan o sezyum bulutuna dalıverdim.

... tabi girmemle çıkmam bir oldu. hatta çıkmam girmemden önce oldu. veya bana öyle geldi. neyse efendim biz bunlan böylecene tanıştık, muhabbet ettik, doğu sanatlarından bahsettik, tütsü yaktık, alkol aldık falan. o gün öyle geçti, bi süre görüşemedik