Hiçbir şeye hiçbir şekilde tepki veremeyeceğim bir düzlemde, tepemde bir lamba ve etrafımda mesut komseri andıran tiplerle dolu bir odadaydım.

Sorgudaydım, saatlerdir bu odadaydım ve bana tek soru sormamışlardı. Ağzım kan, sırtım bıçak, vücudum kırıklarla doluydu. Boştu arkam. Yoktu Selim abim. Olmayınca böyle oluyormuş dedim içimden, bir sonraki yumruk gecikmemişti.