Bu nasıl bişey böyle gurbet acıtmıyor, deliyordu artık sinesini insanın, sigarasını içerken lise yıllarını hayal ediyordu ünal, en çok özlediği zamanlar o zamanlar çünkü sabah gözünü annesinin babasının sesiyle açıyordu evinden en uzağa gittiği yer okuluydu akşam olduğunda anasının babasının kardeşinin Yanındaydı, özlüyordu evini ama bırakamıyordu buraları asla bırakmazdı da.

burda ne acılara alışmıtı neleri kimleri kaybetmişti intikamı alınacak çok acılar vardı bu lanet yerde bunları düşünürken gün ağarmıştı,

O arada erciyesten bir yel esti diye ötmeye başladı bile sametin telefonu

-adam zil sesi yapmış anlarımda alarm sesine koymuş bide amk

Diye düşündü ünal, sonra kalktı ayağa ağzında sigara,

-kalkın dıbına koyum ya öküz gibi yatıyonuz anca diye kaldırdı çocukları.

Koğuş hareketlendi artık doğan güneşle beraber, hepsi indi yataklarından üniformalar çekildi yine silahlar alındı şak şak kuruldu hepsi indiler aşağı araçların yanına,

Diğer timler de yavaş yavaş geliyordu, o arada ünal girdi lafa,

-olum bakın Bismillah dedik başladık dikkat edin kendinize kimse kahramanlık yapmaya kalkmasın yapacaksak hep beraber yaparız tamam mı bireysel hareket yok dedi.

Şehri hilal şeklinde çevirmiş bizimkiler kıskaca alacaz, kimseye bişey olmasın bak tamam mı aslanlarım her an tetikte olun görüntü vermeyin sakın işemeye giden bile iki kişi gidecek bak sakın tek kalmayın iyi gözetleme yapın etrafınızda ne olup bitiyo farkında olun hep,