yine her zamanki gibi bağcıklarım bağlı kasıla kasıla şlaks şlaks yürüyorum. öyle bir adamın ayağındayım ki her gün on kilometre yol tepiyor pekekent bi de haftada bir çorap değirtirmesin mi yani tam bir huur çocuğu tipinde meymenet yok anlıyacağınız. neyse bu züt veren pekekentle simit almaya diye çıktık bu yavuşak tam simit alıcakken üniversitenin ara sokağındaki kızları gördü taytları çekmişler tamponlar ayna gibi ne yalan söyliyeyim benim bile yürüyesim geldi neyse bu at kafası durur mu durmazz. çekti tüfeği omzuna başladı uygun adım bu kızcağızların peşine adam simiti filan unuttu benim sağ tarafın bağcığı çözüldü onu bile görmüyor. en son bu salak takıldı az kaldın düşüyordu anca fark etti neyse efenim bu zütveren ağası züt sevdasına pekmezi akıtıyordu az kalsın tabi iyice sinirlendi bu eğildi benim bağcıkları bağlamaya tam o sırada bi ses böyle derinden derinden miyav miyav ötüyor vay anam bu bizim zütelek de kediden korkmasın mı kışt diyor hoşt diyor kediye. kedi de bu el hareketi yaptıkça geliyor simitlere mi artık bilemedim. sen bu huur çocuğu şu kadarcık kediye bi vurdu aman allahım kedi 5-6 metre havaya uçtu bi baktım ben de fırlamışım kedi bi tarafa ben bi tarafa ben gözlerimi bi açtım ne göreyim bi tane genç bizim bu zütvereni kıstırmış ağzına burnuna veriyor sopayı allahım bu nasıl bir dayaktır benim bile yiyesim geliyor çok içten dövüyor sonra genç bizim zütvereni bırakıp bana doğru geliyor bi adım arkama geçiyor kafayı çevirmemle zavallı kedicikle göz göze geliyorum son bir şey söyleyecekmiş gibi bakıyor ama nafile küçük bedeni o hırçın ruhunu taşıyamıyor ve son nefesini de veriyor.. genç adamın gözünden iki damla yaş düşüyor üstüme ben de dayanamıyorum bütün dikişlerimi patlatırcasına ağlıyorum. tam genç bizim zütverene dönüyor ki bir de bakıyoruz kaçmış huur çocuğu. Genç kediciğin boşlukta salınan bedenini benim içime koyuyor ve son bir kez daha bir oluyoruz kedicikle üniversitenin soğuk toprağında üstümüzde koşup duran gençlerle sonsuzluğa uğurlanıyoruz...

edit: bunun gibi zütverenlerin yedi sülalesini gibsinler. yazmasam içinde kalırdı beyler prim derdinde değiliz