/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 301.
    +5 -5
    geldim arkadaşlar en son arabayla yurda dönüyorduk. yurda dönünce odada ağızları bıçak açmıyodu zaten kimse ne diyeceğini bilmiyordu. babamı aradım ağzını aramak istedim baba bugün garip bişeyler oldumu hiç dedim hayır oğlum dedi peki ben en son ne zaman evdeydim dedim daha seni edirneye bırakalı bikaç hafta oldu ya dedi. inanın bu sözleri duyunca vücudumdaki bütün tüyler diken diken oldu. babam hiç bişey hatırlamıyordu. işim çıktı diyip telefonu kapattım. diğerlerine anlattım olanları oğuz ağlamaya başladı nolucak şimdi dedi doğrusu bende bilmiyordum içimde hep bi tedirginlikle dolaşırdum dersler boş geçiyordu bunları düşünmekten. tekrar uyudum. uyumaya korkuyordum. rüyamda zifiri karanlık bi orman ileride üstünde sokak lambası olan bi yol kenarı vardı ışığın altında kutu benzeri birşey gördüm ilerledim. oraya vardığım şeyse küçük bir tabuttu kağaı hafif aralıktı içinde kırmızı iki göz bana dik dik bakıyordu lamba aniden patladı bende yatağımda zıplayarak uyandım. kalktığımda muskama baktım sanki japon yapıştırıcısıyla yapışmıştı. zar zor canım yanarak çıkardım attım. ertesi gün hocayı aradım bu gece yarısı evime gelin gelirken yanınızda siyah bi poşet getirin artık kesin olarak çözücez bu sorunu yoksa hiç iyi olmayacak dedi . geceleyin gittik. poşetleri aldı bizden sonra fısıltıyla bu odada olan burada kalsın musallat olan ne varsa defolsun gitsin dedi. odanın kapısnı kilitledi sonra hoca birden üstümüze atladı cüppesine dolandığımız için karşı koyamıyorduk boğuşma arasında hoca 45 santimlik kemaşullahını çıkarıp kuru kuru zütüme soktu neredeyse bayılıyordum ama hepsini aldım. sonra elindeki poşetleri dürüp ahmetle oğuzun zütüne tek hamlede ver etti odada çığlıklar ard arda çıkıyordu. hoca arkadan daha fazla bağırın vücudunuzdan çıksın bu musallat diye destek veriyordu daha fazla dayanamadım bayılmışım...
    ···
    1. 1.
      +2 -1
      dıbına kodum cok mu komik
      ···
   tümünü göster