Yaşamak isterdiniz ?

Bu soruya cevaben Teist ve Ateist görüşlerin ortak noktasının 'keşke' üzerinden olacağı malum. Bu noktada materyalist görüşün evrendeki nihai amaç olmayıp araçsal sebeplerinin 'keşke'lerinden ziyade Allah inancı algısının oluştuğu zihinlere bu soruyu yöneltmek istiyorum.
Bugün ölmüş olsanız geçmişte alamadığınız bir arabayı, elde edemediğiniz karşı cinsi veya bu dünyadan daha çok haz alamamanın acziyeti ve pişmanlığını mı yaşarsınız yoksa Allah'ın rızasını kazanmak ve insan fıtratına doğuştan işlenmiş iyi ve kötü algısını Allah'ın varlığıyla anlamlandırıp, hayatınızı buna göre inşaa edip olabilecek en üst düzeyde Allah'ın razı olabileceği bir insan modeli oluşturmak için gayret mi verirsiniz?
Eğer cevabınız, Allah'ın rızasını kazanmaya yönelik daha fazla gayret içine girmekten yana ise, sorarım size ve kendi benliğime ; Ölüm madem haktır, neden öldükten sonra pişman olacağımız bir hayat yaşıyoruz? Kalbimizin atmadığı , ciğerlerimizin en ücra köşelerine oksijenin nüfuz etmediği ve ertesi olmayan günde (ölüm) bu dünyada zihinlerimizi fazlasıyla meşgul eden dertlerin hangi birisi önemli addedilecek?
Bu vurdumduymaz tavır, Allah'ın varlığını ve indirilen dini görmezden gelmemiz ve ölümün en yüksek seviyedeki hakikat olduğunu es geçmemizden ileri geliyor. Allah'ın varlığı; tüm hayatımızı etkileyecek bir olgu olması gerekirken , şu anda yaşadığımız dünyada bizi Allah'ın varlığı değil de başka bir takım sebepler etkiliyor. Kısacası özde değil sözde inananlar olmak, Ölüm günü çattığında geçmişimizden pişman bir şekilde haşrolunacağımızın göstergesidir.