Ben 4 yıl önce boşanan, kendi halinde, namuslu bir hanım öğretmenim.
Bendeki asıl değişim boşandıktan sonra oldu. Erkek ihtiyacımı karşılayacak kimse yoktu. Fakat bir gün okula bir adam geldi. Bana eğer oğlunu okutursam erkek ihtiyacımı karşılaşabileceğini söyledi. Ben de kabul ettim.

Ben biraz ters bir insanımdır. Yaramaz öğrencilerden hiç hoşlanmam. Hele bir de masraflarını karşıladığım biri olursa.

Her neyse biz bu anlaşmayı yaptık. Okul başladı. Öğrencilerle tanıştık. Onun oğlunu hemen tanıdım. Ve ona özel ilgi göstermeye başladım. Her yaptığı yaramazlıkta bir daha yapmasın diye az bir şey vuruyordum. Ama küçük olduğu için elim ağır geldi heralde. Neyse 3 sene böyle geçti. Karne günü geldi. O gün de adamla yatmıştım. Çok değişik bir pozisyon deneyelim dedik. Fakat gerizekalı herif kolumdan tutup gibeyim derken kolumu kırdı. Sonra beni hastaneye zütürdü. Koluma alçı taktılar. Fakat ben yine de o halimle okula gittim. Öğrencilerimi seviyordum.

Karneleri dağıtmaya başladım. Sıra o oğlana geldi. Yüzünde bi gülümseme vardı. Notlarını görünce sürecek miydi bilemem. Hayatımda öyle kötü not görmemiştim. Üstelik o kadar özen göstermem rağmen. Her neyse karnesini verdim. Tam ona şaka yapacaktım o küçük beyniyle plan kurmuş. Burnuma yumruk attı. Ben de o acıyla ağzımi bozdum. Sınıftakiler de alkışlamaya başladı. Hepsinin eline hafifçe vurdum. Hoca yüreği işte.

O gün eve gittim. Adama durumu anlattım. Burnuma estetik ameliyatı yaptıracağıni söyledi. Ben de kabul ettim. Son kez gibistik. Oğlunu aldiracakmis. Tamam dedim. Başka bir erkek bulucam kendime. Umarım o çocuk da büyür büyük adam olur. O kadar emek boşa gitmez.

Edit: cuguleyen ilkokullu