/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +19 -1
    Beyler tesadüf diye düşündüm hepsini. Böyle şeylere takılmazdım fazla. Neyse evde dinleniyorum böyle. Canım kiraz çekti tamam mı kankalar. Lan dolaba baktım kiraz falan yok ama canım acayip çekti sanki aş eriyorum. Neyse babam işten geldi elinde poşet.Bir baktım kiraz. işte o an dank etti kafa. Her istediğim gerçekleşiyordu beyler. Sanki birileri bana yardım ediyordu. Sonra denemeye başladım bunu.ilk deneğim uyuz olduğum mahallenin serserisi ayı Murat'tı. Denemeliydim bunu kankalar. Sokağa indim köşe başına geldim Murat ve arkadaşlarının olduğu yere. Biraz muhabbetimiz vardı hani şakalaşcak kadar. Naber Ayı Murat dedim arkadaşları güldü amk. Ayı Muratında muayyen günümüydü neydi gelip ne diyon sen yarram dedi. Ayağa kalktı içimden geçirdim nolur bir şey olsun diye yoksa yiyecekti beni. Tam o anda Murat'ın evinden çığlık yükseldi. Annesi tabakları düşürmüş bak sen tesadüfe. Her şey burada başladı o yaz bir sürü şey yaşadım yüzük sayesinde. Neredeyse her isteğim oldu başkalarına zarar vermek haricinde.Örneğin param olmuyordu yolda geçerken para buluyordum vesaire vesaire. Zengin olmayı düşünmeyin panpalar her şey ayarında geliyordu. Sanki belli kurallar vardı yani.

    Gel zaman git zaman okul başladı. Benim aklımda deli sorular acaba sınavlarda yardım istesem olurmuydu falan. Bunu da deneyecektim kankalar. Sınav haftasının ilk günü hiç çalışmadan matematik sınavına girdim ve başını aldım.Bir tak olmadı. Anladım ki böyle kul hakkı olan şeylerde işe yaramıyordu. Ama mesela kankalar hocalar hep iyi düşünüyordu hakkımda. Düşman olduğum hoca bile bana karşı güler yüzlüydü. Neyse bir gün, aslında olayların tam tersine döneceği gün diyebiliriz. işte o gün gelip çatmıştı.
    ···
   tümünü göster