Bence aşktaki en önemli şey benciliyeti safdışı bırakabilmek. Çevremde ne kadar insan gördüysem hepsi karşılık bekliyor yani böyle bir çabaları var. Ben hep karşılıksız da olsa sevgimi devam ettiririm o mutlu olsun yeter derim. Aşkın acısı tatlısından daha leziz geliyor insana belkide ben böyleyim bilmiyorum. inançlı varlıklarız belkide onun bana dönme ihtimalini seviyorumdur. Bence sevmeyi bırakmayın aşk içgüdüdür önemli olan bu içgüdünün dışına çıkmaktır çünkü bu içgüdüye göre insan aşık olur aşkıyla üremek ister karşılığını bulamayınca beyin unutmaya yönelir başka birisini arar. işte bu bana çok saçma geldiği için unutmamak gerektiğini savunuyorum . Çünkü unutmak demek unutmaya çalışmak demek ihanet demek geçmişine birnevi ihanet ediyorsun eskiden olan sevgine düşüncelerine. Velhasıl kelam seviyorsanız beklentiniz olmasın ve sevdiğinizi bırakmayın belkide yarı yolda bıraktığınız için unutulma eğilimine giriyorsunuz. O bırakırsa siz bırakmayın arsız olun duygusal olun . inancınız varsa kesin birlikte olursunuz ama tabi bunu aptal insanlara karşı uygulamayın . Ruhu kaşarlaşmış insanlara aşık oluyorsunuz sonra üzülüyorsunuz önce üzülmeye aşık olunabilmeye layık bir insan seçin yada seçtiğiniz insanı tartın ve sonra sevmeye devam edin. Unutma eğilimine hak etmezse girersiniz . Neden yazdığımı bilmiyorum acı çekiyorum sadece düşüncelerimi anlayan insanlar vardır belkide diye yazıyorum . Sevin dostlarım sevin . Aşkın acısıda tatlısıda içinde olmalı...